DAG 4: Kilometervreters

 

Vandaag draaiden we alles om. Skiën deden we nu in de ochtend en in de namiddag volgde dan een activiteit. Skiën in de ochtend, het heeft zo z’n voor- en nadelen. Als je er even langer over nadenkt, eigenlijk meerdere voordelen en slechts één klein nadeel: we werden nu niet gewekt om 8.00 uur, maar een halfuurtje vroeger. Die oogjes worden hier elke ochtend iets kleiner, het opstaan gaat elke dag iets moeizamer. Onze energietank wordt hier op de proef gesteld, maar geen zorgen, we hebben wel nog wat over.

 

We zijn ondertussen echte specialisten hier in Zinal. Zo heeft het ochtendritueel geen geheimen meer en loopt alles meer dan gesmeerd. Het menu kennen jullie ondertussen al. Helaas geen croissantjes op maandag. Op maandag hoeft het allemaal niet zo speciaal te zijn natuurlijk. 

 

Wat wel eens een speciale waardering verdient, is de staat van de pistes hier. We kunnen het niet anders zeggen. De pistes liggen PER-FECT! Geen ijs, geen onnodige oneffenheden, geen verdoken valse plekken. Opnieuw ideale omstandigheden dus. De temperatuur flirt vandaag met het vriespunt en gaat rond de middag daar juist over. 

 

Onze timing zat strak, onze timing zat beestig strak. We werden om 9.15 uur boven aan de lift verwacht om een kwartiertje later stipt te vertrekken met onze skileraar. Wel, lieve mensen, wij hadden zelfs nog speling. We zijn hier al goed getraind. 

 

Maandagochtend, ook even tijd maken om de belangrijkste bijzaak te bespreken met onze voetbalzotten hier op sneeuwklassen. Hier een korte samenvatting van het gesprek: Gent verliest, Genk speelt gelijk (proficiat Cercle), Anderlecht speelt gelijk en Club wint! Voila, iedereen tevreden. Behalve onze Bufallo juf Helen misschien.

 

Gisteren wisten we jullie te vertellen over Peter Pan. We moeten toegeven, een uniek figuur die Peter. Wel lachen geblazen, hij weet er wel de sfeer in te brengen. Voor we het vergeten, hieronder vinden jullie nog een foto van onze gekke skileraar. Zeker bekijken! We konden niet anders dan even mee te trekken met deze skigroep. Heel wat leerlingen van onze school zitten in deze groep gevorderden. Ook zij temmen zonder vrees alle pistes in ons skigebied. 

De beginners kunnen we moeilijk nog beginners noemen en de geoefende skiërs schaven nog elke dag hun techniek bij, want de skileraars hameren hier heel hard op techniek. 

 

Deze middag pizza op het menu. De leerkrachten zagen de leerlingen meermaals passeren aan hun tafel met een volgende lading pizzapunten. Alhoewel, meer ‘pizzarechthoeken’. Maakt ons niet uit, pizza is pizza. Het smaakt ons. De calorieën die we hebben verbrand tijdens het skiën zijn er weer dubbel en dik bij. 

 

In de namiddag trokken we naar Grimentz, een dorpje zo’n 10 minuutjes met de bus hier vandaan. We gingen wandelen, want Zwitserland staat ook gekend voor haar mooie wandeltochten. Een perfecte tocht werd gewandeld met onze vrolijke bende, als je het foute lokale rondje van meester achterwege laat. 

Fun was het wel. Zeker de wandelpaadjes die bergafwaarts gingen waren dolle pret. De grip op onze wandelschoenen werd uitvoerig getest. Het zorgde voor enkele hilarische schuifpartijen. We stonden ook even stil, stil op een prachtige spot tijdens onze wandeling. We kregen de opdracht een denkbeeldige foto te nemen en deze op te slaan in ons hoofd. Binnen enkele weken, maanden, wie weet ergens volgend schooljaar kunnen we wegdromen en even terugdenken aan deze fantastische tijd. Prachtig is het hier in elk geval.

We horen van enkele leerlingen dat ze eigenlijk geen zin hadden in de wandeling, maar dat ze het uiteindelijk ontzettend leuk vonden. Alles is hier gewoon pret en plezier. Misschien blijven we wel wat langer, wie weet …

 

Er wordt vaak gesproken over Polderkind en Duinenkind, maar hier is daar weinig sprake van. We zijn hier gewoon De Driemaster. Vriendschappen groeien hier, banden worden gesmeed en plannen worden gemaakt wanneer eenmaal thuis. Misschien is dit voor de juffen en de meester wel het mooiste om te zien. Wij genieten van onze groep kinderen. Het is een plezier om met hen op reis te gaan. Dankjewel lieve kinderen van De Driemaster, jullie zijn één voor één toppers! 

 

Onze wandeltocht zat erop. Dit gecombineerd met onze ochtendsessie skiën. Hoog tijd voor een douche en rust, maar ook even gaan neuzen op elkaars kamer, want dat doen we toch zo graag. De kamerdeuren vliegen open en even lijkt de gang op de vierde verdieping van hotel ‘Les Diablons’ op de Lippenslaan putje zomer tijdens de koopjesdagen.

 

Een uniek en magisch moment wachtte op ons deze avond. We trokken het oude dorpje in. Niet zomaar maar elk met een fakkel in de hand. Het zorgde voor schitterende taferelen en je mag ons geloven, in het echt was het nog indrukwekkender dan op de foto’s. Nog nooit werd een fakkeltocht gehouden op sneeuwklassen met onze school. We zijn naast toppers dus ook echt pioniers! Even voor alle duidelijkheid, dit deden we niet met alle leerlingen van ons hotel, maar enkel met onze unieke bende.

Eindigen deden we door onze fakkels samen bijeen te plaatsen en een kring te vormen rond een stevig kampvuur. Enkele klassiekers passeerden de revue, zoals daar zijn: ‘Happy Birthday’, ook al hebben we geen jarigen. Wij vieren gewoon graag. Alsook ‘Vrolijke vrienden’ en de ultraklassieker ‘Epo e tai tai’. Wie het niet kent, vraag het gerust aan jullie kids. De rest van de avond klinkt het nog door je hoofd. Machtig!

 

Als afsluiter van onze fakkeltocht kregen we nog een warme chocolademelk. We kregen het even extra warm vanbinnen en dat terwijl de sneeuwvlokken langzaam op ons neer dwarrelden. Hoe mooi kan het leven zijn. Hoe mooi kan deze reis zijn. We nemen het mee voor de rest van ons leven. Wees daar maar zeker van.

 

Tijd om te gaan slapen, maar we krijgen nog even tijd om wat te chillen op onze kamers. Het zal vreemd doen om elkaar weer minder te zien. Net voor bedtijd komen we traditiegetrouw nog even stil samen bij elkaar. De blog wordt ons voorgelezen, altijd een gezellig en warm momentje. De ideale afsluiter van de dag. We kruipen onder de wol. De juffen, meester en de moni’s komen ons straks nog ‘slaapwel’ wensen. Stiekem vinden we dat ook wel lief en schattig. 

 

Maak je maar geen zorgen daar thuis. We stellen het hier zotzalig goed!

Slaapwel en we houden van jullie!

 

Winterse groetjes,                                

Jullie oogappels!